سبک مدرن در معماری { از تاریخچه تا ویژگی های آن }
در این مقاله سبک‌های امپرسیونیسم، اکسپرسیونیسم، فتوریسم و نئوفتوریسم، آبستره، کوبیسم، مینیمالیسم و تفاوت سبک مینیمال با سبک مدرن، بروتالیسم، فانکشنالیسم و در نهایت پست مدرنیسم مورد بررسی و تشریح قرار گرفته‌اند تا بتوانید پس از آشنایی با تاریخچه پیدایش سبک مدرن با زیرشاخه‌های آن و نمونه‌‌هایی از هر سبک در معماری داخلی آشنا شوید. همچنین اگر برای شما نیز تفاوت بین سبک مدرن در معماری داخلی و سبک معاصر مورد سوال است، تا انتهای مقاله با ما همراه باشید.
فهرست مطالب
تاریخچه جنبش مدرنیسم
معماری مدرن، تحولی در نگرش اجتماعی، هنری و فرهنگی به نام مدرنیسم را توصیف میکند. طبق آن، قوانین از پیش تعیین شده رد و بر آزادی بیان در هنر، ادبیات، معماری و موسیقی تأکید میشود. جنبش مدرن در معماری در قرن بیستم متولد شد و در واقع پس از جنگ جهانی اول شروع به کار کرد. پیشرفت‌ها در مهندسی، مصالح ساختمانی، برابری اجتماعی، بهداشت و صنعت به هم نزدیک شدند و این باعث شد که سبک‌های تاریخی گذشته رد شوند. در طول سال‌ها، معماری مدرن در سراسر جهان به گونه‌ای گسترش یافت که سازگاری‌های منطقه‌ای را نیز در بر گرفت و نیازهای محلی و حساسیت‌های طراحی را برآورده می‌کرد (مانند سبک برزیلیین مدرنیسم).
ورود تنوع جدید و بالای متریال به صنعت معماری مانند سنگ، استیل، شیشه، فلز و … دریچه جدیدی را به این هنر باز کرد. همچنین تا جایی تکنیک‌های مهندسی توسعه یافته‌اند که سازه‌ها از آن مصالح ساختمانی جدید استفاده کردند و این موضوع به معماران این آزادی را می‌داد تا ساختمان‌هایی را طراحی کنند که دیگر برای ایستادن به دیوارهای ضخیم و باربر وابسته نبودند و این باعث شد تا ارتفاع ساختمان ها بیشتر شود (ظهور آسمان خراش‌ها) و همچنین دیواره ساختمان‌ها می‌توانستند نازک‌تر و سبک‌تر شوند و سطوح شیشه‌ای بزرگ را در خود جای دهند.
جریان مدرنیسم در “صنعت معماری داخلی” به دنبال شکستن الگوها و قوانین سنتی معماری بود و به جای آن تاکید بر سادگی، کارایی و استفاده از مواد و فناوری نوین داشت. تاریخچه مدرنیسم در صنعت معماری داخلی به طور خاص با ظهور مدرنیسم در معماری به وجود آمد. این جریان در اوایل قرن بیستم در اروپا ظهور کرد و به تدریج در سراسر جهان گسترش یافت. معماران مدرنیسم مانند لوکوربوزیه، میس وان دروهه و والتر گروپیوس به ترویج این جریان در معماری داخلی کمک زیادی کردند.
زیرشاخه‌های سبک مدرن در معماری داخلی
سبک مدرن در معماری داخلی از آن جهت که الهاماتی از سبک‌های مدرن در نقاشی دارد طیف گسترده‌ای را شامل میشود اما از مهم‌ترین آنها می‌توان به سبک‌های ذکر شده در ادامه مطلب اشاره کرد که با ویژگی‌های هر کدام و نمونه‌های آنها آشنا خواهید شد:
- امپرسیونیسم
- اکسپرسیونیسم
- کوبیسم
- فتوریسم و نئوفتوریسم
- بروتالیسم
- فانکشنالیسم
- آبستره
- مدرنیسم
- مینیمالیسم
- پست مدرنیسم
1. امپرسیونیسم
واژه امپرسسیونیسم به مفهوم تاثیرگرایانه، برگرفته از تابلویی است که ” کلود مونه” هنرمندی که در سده 19 میلادی آفریده است، متولد شد. این تابلو “تاثیر طلوع آفتاب” نام دارد که هنرمندان و منتقدان پس از آن شیوه این آثار را امپرسیونیست نامیدند. سبک امپرسیونیسم در معماری داخلی، همانند سبک امپرسیونیسم در هنر تصویری، بر ایجاد احساسات و تجربیات انطباق دارد. رنگ و نور در این سبک اهمیت خاصی دارد و به طور کلی به دنبال آن است که نمودی از بروز احساسات طراح و تحت تاثیر قرار دادن مخاطب باشد.
ویژگی‌های منحصر به فرد سبک امپرسیونیسم
- بیان احساسات و انطباق با فضا: امپرسیونیسم در معماری داخلی بر ایجاد احساسات و انطباق با فضا و محیط اطراف تمرکز دارد. طراحی‌ها و انتخاب مواد با هدف ایجاد تجربیات حسی و احساسات مختلف صورت می‌گیرد.
- استفاده از رنگ‌ها و نورپردازی برجسته: از رنگ‌های زنده و مکمل و همچنین نورپردازی برجسته برای ایجاد اثرات تجربیاتی و احساسی در فضاهای داخلی استفاده میشود و موضوع قابل توجه آن است که از رنگ‌های تیره به خصوص مشکی اجتناب میشود.
- تمرکز بر جزئیات و اثرات تصویری: امپرسیونیسم در معماری داخلی تمرکز بر جزئیات و اثرات تصویری دارد تا تجربه‌های تصویری و حسی بهتری برای مخاطبان فراهم شود.
- انعطاف‌پذیری و آزادی در فرم‌ها: از فرم‌ها و ساختارهای آزاد و انعطاف‌پذیر برای ایجاد حس آزادی و حرکت در فضاهای داخلی استفاده میشود.
- تمرکز بر تجربه‌های شخصی: امپرسیونیسم در معماری داخلی بر تجربه‌های شخصی و انفرادی تمرکز دارد و سعی در ایجاد ارتباط عمیق بین فضا و مخاطبان دارد.
2. اکسپرسیونیسم
جنبش اکسپرسیونیسم ریشه در یک تحول هیجانی و بروز خشم هنرمندان دارد و به نوعی در اشکال و رنگ‌ها اغراق‌آمیز عمل میکند. این سبک به دنبال تصویر کشیدن واقعیت عینی نیست و سعی دارد دید ذهنی طراح، احساسات و واکنش‌هایی که اشیاء و رویدادها در او ایجاد میکند را به تصویر بکشد. ریشه اکسپرسیونیسم در آثار هنرمندانی مانند وینسنت ون گوگ، ادوارد مونک و جیمز اِنسور مشاهده میشود که هر یک از آنها در دوره ۱۸۸۵-۱۹۰۰ یک سبک نقاشی را ایجاد کردند.
معماری به نام “اریش مندلسون” هرچند آثاری نه چندان مهم را در معماری مدرن خلق کرد اما به عنوان کسی که اصول و جنبش “اکسپرسیونیسم” را وارد معماری کرد حائز اهمیت است. او به عنوان یکی از پیشگامان این جنبش شناخته میشود و با اثرهای خود، مبانی این جنبش را در معماری داخلی گسترش داد. مندلسون در طراحی‌های خود از فرم‌ها و ساختارهای غیرمعمول و نوآورانه استفاده می‌کرد که قصد داشت احساسات و تأثیرات عمیق انسانی را در مخاطبان ایجاد کند.
از آثار معروف مندلسون می‌توان به “برج اینشتاین (Einstein Tower)” در آلمان اشاره کرد که به عنوان یک نمونه برجسته از اکسپرسیونیسم در معماری مطرح است. این ساختمان از فرم‌ها و جزئیاتی استفاده میکند که احساسات شدید و انرژی را به نمایش می‌گذارد.
ویژگی‌های منحصر به فرد سبک اکسپرسیونیسم
- ابراز احساسات: اکسپرسیونیسم در معماری داخلی از طریق استفاده از فرم‌ها، رنگ‌ها و مواد، تلاش میکند تا احساسات و افکار را به صورت واضح بیان کند.
- استفاده از فرم‌های غیرمعمول: در این سبک، از فرم‌ها و ساختارهای خارج از مربع و مستطیلی استفاده میشود که به طراحی‌های منحصر به فرد و جذابیت زیادی منجر میشود.
- تاکید بر جزئیات: اکسپرسیونیسم به تاکید بر جزئیات و نمایش ویژگی‌های منحصر به فرد ساختمان معروف است.
- استفاده از رنگ‌ها و نور: این سبک از رنگ‌های جذاب به خصوص شارپ و نورپردازی خاص برای ایجاد اثرات درونی و خارجی استفاده میکند.
- بیان انرژی و حرکت: اکسپرسیونیسم در معماری داخلی به نمایش انرژی و حرکت از طریق طراحی فضاها و خطوط منحنی و پیچیده معروف است.
3. کوبیسم
واژه «کوبیسم» از ریشه «Cube» به معنی «مکعب» اخذ شده‌است. کوبیسم یا حجم گرایی جنبشی در هنر است که خود را از فضای رئالیسم و امپرسیونیسم بیرون می‌کشد و دنیایی از تنوع در حجم و اشکال هندسی بوجود می‌آورد. این سبک به شکل و فرم پایبند نبوده و صرفا به حجم می‌پرداخت. سطوح در این سبک از خطوط شکسته تشکیل میشود و کلاژ نیز در این سبک مطرح است. از هنرمندان شاخص این سبک می‌توان به پیکاسو و جورج براک اشاره کرد.
بروز این سبک در معماری سعی میکند با ساده کردن حجم و استفاده از ابعاد کوبیک یا مکعب به ساده کردن ارزش بصری حجم‌های پیچیده یا نرم بپردازد و در کاربرد رنگ بسیار محتاط بوده و عناصر رنگی کمی را استفاده میکند. ویلاهای مدرن با احجام کوبیک نیز از این سبک پیروی می‌کنند.
ویژگی های منحصر به فرد سبک کوبیسم
- انفعالیت و تجزیه و تحلیل فضایی: استفاده از انفعالیت و تجزیه و تحلیل فضایی برای ایجاد فرم‌ها و ساختارهای پیچیده و جذاب در فضاهای داخلی یا به نوعی شکستن سطح فرم اشیا و ساده سازی هندسی.
- اشکال هندسی ساده: از هندسه‌های مادر مانند مثلث، مربع، مستطیل و… برای ایجاد فرم‌ها و الگوهای هندسی در فضاهای داخلی استفاده میکند.
- زوایای نامتقارن: از زوایای نامتقارن و غیرمنظم برای ایجاد حس نوآوری و جذابیت در طراحی داخلی استفاده میشود.
- ترکیب متریال‌های مختلف: استفاده از ترکیب متریال‌های مختلف، مانند فلز، شیشه، چوب و سنگ، برای ایجاد تنوع و همچنین استفاده از انواع بافت و کلاژ متریال ها.
- انطباق با هنر کوبیسم: از هنر کوبیسم و انتقال ویژگی‌های آن به طراحی داخلی برای ایجاد تجربه‌های نوآورانه و متفاوت تاثیر می پذیرد.
4. فوتوریسم و نئوفوتوریسم
فوتوریسم یک جنبش هنری و ادبی در اوایل قرن بیستم بود که به تأکید بر تکنولوژی، آینده نگری، حذف گذشته، دینامیسم و سرعت در زندگی مدرن می‌پرداخت. این جنبش نخستین بار در ایتالیا در سال ۱۹۰۹ توسط فیلیپو تومازو مارینتی به عنوان یک سبک نخستین بار مطرح شد. سبک فوتوریسم وابسته به ریتم و تکرار و پویاییست. این جنبش اصلی‌ترین تأثیر خود را در هنرهای تجسمی و هنرهای زیبا داشت اما تأثیرات آن در معماری نیز قابل مشاهده است. در معماری، فوتوریسم به تأکید بر استفاده از تکنولوژی، سرعت، دینامیسم و حرکت و پویایی در طراحی‌ها معروف است.
ویژگی های منحصر به فرد سبک فتوریسم و نئوفتوریسم
- فرم‌های داینامیک و پویا: استفاده از فرم‌ها و ساختارهایی که احساس حرکت و دینامیک را به نمایش می‌گذارند. استفاده از خطوط منحنی و عدم استفاده از زوایا و خطوط شارپ.
- استفاده از فناوری و متریال‌های نوین: استفاده از فناوری‌های پیشرفته و متریال‌های نوین برای ایجاد ساختمان‌ها و فضاهای داخلی، مانند فیبر کربن
- نورپردازی خاص: استفاده از نورپردازی خاص و نوآورانه برای ایجاد اثرات و تأثیرات ویژه در فضاهای داخلی.
- استفاده از المان‌های هنری: ادغام عناصر هنری و زیبایی‌شناسی در طراحی داخلی ساختمان‌ها.
- تکنولوژی مدرن: استفاده از تکنولوژی‌های مدرن و نوآورانه برای طراحی و اجرا.
- استفاده از رنگ‌های جذاب و تأثیرگذار: استفاده از رنگ‌ها و الگوهای جذاب برای ایجاد تأثیرات ویژه در فضاهای داخلی
- دوستدار محیط زیست: استفاده از المان های دوستدار محیط زیست مانند روف گاردن ، سیستم جمع آوری آب باران و…
نمونه سبک فتوریسم و نئوفوتوریسم در طراحی داخلی
خطوط منحنی و پویا، مبلمان ساده و نوآورانه، نورپردازی های هالوژنی و…
5.بروتالیسم
سبک بروتالیسم در معماری داخلی به یک سبک معماری مدرن و خلاقانه اشاره دارد که از ویژگی‌های خاصی برخوردار است. این سبک معماری داخلی از دهه 1950 میلادی شکل گرفت و تا امروزه همچنان مورد توجه طراحان داخلی و معماران قرار دارد. در کل، سبک بروتالیسم از مواد خام، طراحی ساده و منظم، نورپردازی مناسب و تاکید بر سازه‌ها و ساختارها به عنوان ویژگی‌های اصلی خود استفاده میکند. این سبک معماری داخلی معمولاً برای ایجاد فضاهای صلب، مدرن و جذاب استفاده میشود.
ویژگی های منحصر به فرد سبک بروتالیسم
- استفاده از مواد خام: در سبک بروتالیسم، از مواد خام مانند بتن، فلز، چوب و سنگ به عنوان عناصر اصلی طراحی استفاده میشود. این مواد به صورت خام و بدون پوشش‌های زیاد به نمایش در می‌آیند و به طراحی صلب و مقاومی می‌انجامند.
- طراحی ساده و منظم: سبک بروتالیسم در معماری داخلی از خطوط ساده و منظم بهره می‌برد. طراحی‌های این سبک معمولاً با خطوط منظم، زاویه‌های تند و ساختارهای ساده و قوی ایجاد می‌کنند.
- نورپردازی مناسب: در طراحی داخلی سبک بروتالیسم، نورپردازی مناسب و انتخاب هوشمند نورها برای برجسته کردن جزئیات و ساختارهای معماری استفاده میشود.
- تاکید بر سازه‌ها و ساختارها: این سبک معماری داخلی به طور ویژه بر سازه‌ها و ساختارهای معماری تمرکز دارد. این ساختارها به صورت آشکار و بدون پوشش‌های زیاد به نمایش در می‌آیند و به عنوان جزئیات مهم طراحی معماری محسوب می‌شوند.
6. فانکشنالیسم
کارکردگرایان معتقدند که یک جامعه تنها می‌تواند در ساختارهای اجتماعی و کارکردهای سازمان یافته با ارزش‌ها و باورهای مشترک عمل کند. به این ترتیب، کارکردگرایی نقشی حیاتی در ارتقای نظم اجتماعی برای رفاه همه افراد و اشیاء جامعه ایفا میکند. این عقیده در معماری نیز به گونه‌ای خود را بروز داده است و می‌تواند در راستای سبک مینیمال و حذف اقلام غیر کاربردی خود را نشان دهد و بیان میکند که طراحی باید بر اساس نیازها و عملکرد فضاها و ساختمان‌ها صورت گیرد و زیبایی و شکل‌های زیبایی‌شناسانه در این سبک معماری اولویت دوم بودند. این سبک بیشتر بر مبلمان و عملکردگرایی آن ها تاکید میکند مانند کوسن‌های روی مبل، فرش و حتی قرار گیری یک ماگ و شمع روی میز می‌تواند فضا را عملکردگرایانه‌تر بکند.
ویژگی های منحصر به فرد سبک فانکشنالیسم
- اقلام کاربردی: بر مفید بودن اقلام تمرکز میکند و تزئینات را حذف کرده و طراحی‌ها و فضاها بر اساس نیازهای عملی و کاربردی افراد و فعالیت‌های مرتبط آنها انجام میشود.
- فضای داخلی مینیمالیستی: این فقط مبلمان ضروری را در بر می‌گیرد و موارد غیر ضروری را حذف میکند و طراحی‌ها و محل‌های داخلی بر اساس انطباق با فضا و محیط اطراف انجام میشود تا کاربردهای مختلفی را برآورده سازد.
- استفاده از مواد و تجهیزات کاربردی: استفاده از مواد و تجهیزاتی که علاوه بر زیبایی، قابلیت استفاده و کاربرد عملی را داشته باشند.
- سادگی و کم‌بودن: تمرکز بر سادگی و کم‌بودن در طراحی و استفاده از اجزای کمتر برای ارتقاء عملکرد و کاربردی بودن.
- استفاده از فضاهای باز: تمرکز بر ایجاد فضاهای باز و انعطاف‌پذیر برای افزایش کاربردی بودن فضاها.
- تمرکز بر نورپردازی کاربردی: استفاده از نورپردازی کاربردی و مناسب برای افزایش کاربردی بودن فضاها.
7. آبستره (انتزاعی)
سبک آبستره یکی از جریان‌های معماری و طراحی داخلی است که در دهه ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ میلادی رواج یافت. این سبک ابتدا در فرانسه شکل گرفت و سپس به سرعت در سراسر اروپا و ایالات متحده گسترش یافت. سبک آبستره تأثیراتی از هنرهای مختلف از جمله آرت نووو، باوهاوس، هنر ژاپنی و حتی هنر مصرباستان را نشان می‌دهد. یکی از ویژگی‌های برجسته سبک آبستره، استفاده از خطوط طولانی و پویا است که نشان دهنده سرعت، حرکت و نور است. این خطوط معمولاً به صورت منحنی و زیبا در طراحی‌ها و نمای داخلی ساختمان‌ها به کار می‌رود. همچنین، از جزئیات هندسی، الهام گرفته از موتیف‌های گیاهی و حیوانی، استفاده‌های زیبایی‌شناسانه از رنگ‌ها و مواد مختلف نیز در طراحی‌های آبستره مشاهده میشود.
هنر آبستره را می‌توان نوعی ساختارشکنی و آغاز استقلال هنر نقاشی دانست و به دو عنصر تجسمی شکل و رنگ تاکید دارد. بنابراین در این سبک تاکید بر وجه عاطفی و احساس بر انگیز هارمونی‌های رنگ و شکل برای تحریک هیجان و عاطفه مخاطب است.
ویژگی‌های منحصر به فرد سبک آبستره (انتزاعی)
- جدایی از طبیعت گرایی و شکل افرینی
- دوری از واقع گرایی
- توجه به رنگ و شکل
- توجه به احساسات و هارمونی رنگ ها
- به مثابه نوت موسیقی (همانطور که نوت تاثیر روانی دارد رنگ و شکل هم تاثیر دارد)
8. مدرنیسم
سبک معماری مدرن بر استفاده از متریال شیشه و فلز، پالت رنگی خاکی و خنثی، پلان‌های خطی و باز، طراحی پنجره‌ها به صورت سرتاسری، پرهیز از به کارگیری جزئیات و همچنین استفاده از مبلمان به اندازه نیاز و نه بیش از آن (مبلمان صرفا به دلیل کاربرد و برای رفع نیاز کاربر استفاده می‌شوند و نه برای زیبایی بخشی به فضا) تمرکز دارد.
ویژگی های منحصر به فرد سبک مدرن در معماری داخلی
- رنگ‌های خنثی: پالت رنگی سبک معماری مدرن خنثی و یا طبیعی (مقصود از رنگ‌های طبیعی، رنگ‌هایی است که در طبیعیت به چشم می‌خورد که عمدتا درخشندگی کمی دارند) است؛ بدین منظور از رنگ‌های بژ، سفید استخوانی، خاکستری و سایر رنگ‌های زمینی/طبیعی به عنوان رنگ‌های غالب و رنگ‌های تیره‌تر (مانند مشکی و رنگ‌های سرد تیره) به عنوان رنگ‌های شاخص به کار می‌روند.
- نمایان بودن عناصر سازه‌ای: در معماری داخلی مدرن، به صورت عامدانه عناصر و مصالح به کار رفته در ساخت بنا نشان داده می‌شوند (البته نه به شدت سبک صنعتی در معماری داخلی).
- خطوط تمیز: منظور از به کارگیری خطوط تمیز در معماری مدرن، استفاده از خطوط افقی و عمودی صرف و دوری از کوچکترین خطوط منحنی در طراحی است. این مورد در معماری سازه، معماری داخلی و طراحی مبلمان مورد توجه قرار می‌گیرد.
- ارتباط بین فضای درون و بیرون: به دلیل اهمیت استفاده حداکثری ازفضا، بازشوها و حتی دیواره‌ها به صورت شفاف و به کمک شیشه طراحی می‌گردد تا ارتباط بین فضای بیرون از سازه و درون آن حفظ شود و در واقع سازه بخشی از محیط اطراف خود به شمار می‌رود.
- استفاده از مصالح طبیعی و چوب: در سبک مدرن، مصالح طبیعی مانند چوب، فلز و چرم مورد استفاده قرار می‌گیرند. البته باید توجه داشته باشید که استفاده از چوب به میزان سبک روستیک و زیرشاخه‌های آن نیست بلکه هدف ایجاد ارتباط بین فضا و عناصر بیرون از سازه با فضای داخل است که این اصل مهم با به کارگیری عناصر طبیعی و همچنین استفاده از پنجره‌ها و دیواره‌های شفاف و تمام شیشه انجام میشود.
- به کارگیری مصالح صنعتی: مواد و مصالح انسان‌ساخت مانند شیشه، استیل و کروم که در قرن بیستم رونق گرفته بودند در طراحی‌های انجام شده به سبک مدرن به کرات به چشم می‌خورد.
- پلان خطی و باز: در طراحی پلان به سبک مدرن، فضاها با یکدیگر در ارتباط بوده و یا از شیشه برای تقسیم فضایی استفاده میشود.
9.مینیمالیسم
این سبک از انواع ساختارها برای توصیف مفاهیمی چون فضا، فرم و مقیاس استفاده میکند و هرگونه توهم بصری را نفی میکند. هنرمندان این سبک معتقدند که با حذف ترکیب‌بندی و استفاده از مواد ساده و صنعتی و با اشکال ساده می‌توان کفیت اصلی فرم، فضا و رنگ را دریافت.
سبک مینیمال در معماری داخلی به تمرکز بر سادگی، کم‌بودن و اصول طراحی کمینه معروف است. خطوط تمیز، تقلیل‌پذیر، بی‌دردسر، تک رنگ، سادگی، و همچنین نشات گرفته از تفکر ژاپنی «کمتر، بیشتر است» استفاده میکند – این‌ها برخی از اصطلاحات و مفاهیمی هستند که بلافاصله هنگام فکر کردن به مینیمالیسم به ذهن خطور می‌کنند. در این سبک سعی بر کاهش تزیینات و ساده گرایی و به نوعی در تقابل با سبک اکسپرسیونیم است.
ویژگی های منحصر به فرد سبک مینیمال
- سادگی و کم‌بودن: استفاده از اجزای ساده، خالص و کم‌بودن در طراحی داخلی برای ایجاد یک فضای آرام و مینیمال.
- استفاده از رنگ‌های ساده: تاکیید بر تک رنگی و تنالیته‌های خنثی و استفاده از رنگ‌های نیمه تیره و نیمه روشن مانند سفید، خاکستری، مشکی و سفید برای ایجاد تأثیرات آرامش‌بخش و مینیمالیستی.
- استفاده از متریال‌ها و مواد طبیعی: استفاده از جنس‌ها و مواد طبیعی مانند چوب، سنگ، شیشه و فلز برای ایجاد زیبایی و طراحی ساده.
- تمرکز بر فضای باز: ایجاد پلان‌های باز و خطی و فضاهای باز و بدون اشغال زیاد برای افزایش احساس فضا و راحتی.
- تمرکز بر نورپردازی: استفاده از نورپردازی طبیعی و مصنوعی به شکل خطی و نقطه ای به طوری که که تأثیرات آرامش‌بخش و مینیمالیستی ایجاد شود.
- خطوط ساده و هندسی: استفاده از خطوط ساده، هندسی و تمیز برای ایجاد طراحی‌های مینیمالیستی.
- عملکردگرایی المان‌ها: استفاده از المان‌های عملکردگرا و تک کاربری بودن آنها و تاکید بر حفظ عناصر اصلی و حذف عناصر غیرضروری.
10.پست مدرنیسم
طراحی داخلی پست مدرن سبکی است که در دهه های 1970 و 1980 به عنوان واکنشی در برابر قوانین سختگیرانه مدرنیسم ظهور کرد. ویژگی آن ترکیب التقاطی از سبک‌ها، مواد و رنگ‌ها است که اغلب عناصر سنتی و معاصر را با هم ترکیب میکند. فضای داخلی پست مدرن متنوع، کنایه آمیز و اغلب عناصر فرهنگ پاپ (پاپ آرت) را در خود جای داده است.
هنرمندان سبک پست مدرنیسم به ریشه های اجتماعی، تاریخی و هنری در خلق آثار خود تاکید می‌کنند و نوآوری های عاری از وابستگی‌های تاریخی و فرهنگی را فاقد هویت و معنا می‌دانند.
این سبک پای تزئینات پرزرق و برق را بر خلاف مدرن به طراحی داخلی باز میکند و در معماری پست مدرن شما می‌توانید نمادها و جزئیات، روابط هندسی دلخواه خود، مقیاس‌های متناقض و ابهام در فرم‌ها را مشاهده کنید که می‌توان گفت در نقطه مقابل سبک مدرن قرار دارند.
ویژگی های منحصر به فرد سبک پست مدرن در معماری داخلی
- فاصله از ساده گرایی: این سبک از زرق و برق و تزیینات (مثلا لوستر های آویزان) استفاده کرده و از ساده گرایی فاصله گرفته است.
- ترکیب عناصر سنتی و مدرن: این سبک از سبک بین‌المللی و خشن فاصله گرفته و ردپای طراحی سنتی را دوباره به فضاهای مدرن باز میکند.
- کاربری مواد و تکنولوژی‌های جدید: استفاده از تنوع در متریال و تکنولوژی در حد اعتدال.
- زیبایی‌شناسی تاریخی و ارجاع به فرهنگ‌های محلی: از عناصر سنتی و تاریخی و حتی محلی در طراحی پست مدرن استفاده میشود.
- فضاهای پویا و پرتنوع: دقیقا در تقابل با سبک های مدرن و مینیمال که به حذف تنوع فضا می‌پردازند عمل میکند. همچنین فرم‌های استفاده شده از قانون خاصی پیروی نمی‌کند و با انواع مختلف کنار همدیگر قرار می‌گیرند.
- استفاده از مبلمان متنوع: در این سبک از مبلمان ساده و مینیمال استفاده نمی‌شود و اکثرا از مبلمان نئوکلاسیک استفاده میشود.
- ترکیبی از رنگ‌های زیبایی شناسانه: تنوعی از رنگ‌ها و سبک‌ها بدون قاعده و قوانین در کنار هم قرار می‌گیرند.
چه تفاوتی بین سبک معاصر و مدرن در معماری داخلی وجود دارد؟
” مدرن” یکی از عباراتی است که گاها توسط برخی از دکوراتورهای داخلی برای نشان دادن ویژگی‌های یک طرح که عمدتا مربوط به سبک معاصر می‌گردد، به اشتباه به کار برده میشود؛ در حالی که سبک مدرن برخواسته از یک جنبش طراحی در ابتدای قرن بیستم است و سبک معاصر به بازه زمانی مشخصی مربوط نمی‌شود بلکه با گذر زمان حرکت میکند؛ به همین سبب 20 سال بعد عناصری جزو سبک معاصر به شمار می‌روند که با ویژگی‌های سبک معاصر فعلی تفاوت دارند.
در سبک معاصر با تنوعی از طرح و رنگ مواجه هستیم در صورتی که در سبک مدرن تمرکز بر استفاده از پالت رنگی مونوکروماتیک است. همچنین همانظور که ذکر شد در سبک مدرن به هیچ وجه از خطوط منحنی استفاده نمی‌شود اما در سبک معاصر ردپای کروها را می‌بینیم.
اگر به دوران ظهور سبک مدرن در معماری برگردیم، سبک معاصر از سبک مینیمال پیروی کرده و کنتراست را به واسطه همنشینی سیاه و سفید نمایان می‌کرد در صورتی که در سبک مدرن از رنگ‌های خنثی استفاده می‌شد؛ بنابراین می‌توان گفت سبک مدرن به کارکرد المان‌ها و مبلمان اشاره دارد در حالی که سبک معاصر جنبه زیبایی‌شناسانه را نیز مورد توجه قرار می‌دهد.
در این مقاله سعی بر آن بود تا با انواع سبک‌ها و نمودهای اجرایی سبک مدرن در معماری داخلی آشنا شوید. همچنین برای آشنایی با اجرای معماری مدرن در نمای ساختمان‌ها و دیدن نمونه‌های اجرا شده در سبک مدرن گروه معماری دکتر خسروی می‌توانید به مقاله مربوطه مراجعه فرمایید.
دیدگاهتان را بنویسید